Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Ξέρεις,
η δυστυχία σ' ομορφαίνει πολύ ,ρεπουστημου.
Και τα πανέμορφα κατάμαυρα μαλλιά σου μαυρίζουν παράλληλα με την ψυχή σου αντίθετα με το χρόνο.
Δεν θυμάμαι, ηαλήθειαείναι, τι χρώμα έχουν τα μάτια σου, αλλά άσχετα με τις χρωματικές κλίμακες είμαι σίγουρος πως κι αυτά θα στάζουν μαύρο αίμα. Είναι η πεί(κ)ρα της ζωής κι άλλα τέτοια κουραφέξαλα ΑΝΩ ΤΕΛΕΙΑ                                           
    καινομίζωότιθαμεεμπενέειςμέχριναψοφίσω.                       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου