- What about the blood, blood?
- What about the blood, fam?
- What about the fucking blood, blood?
- What about it, blood?
- Well, it's all over the floor, bra.
- I can see that ,fam.
- Well what the fuck are we gonna do with all the blood on the floor then, bra?
- Well, it can't stay there forever, fam.
- Obviously, blood.
- It will surely start to stink soon enough, fam.
- It will, bra.
- So what are we going to do with all the blood on the floor, blood?
- It's still warm.
- What?
- It's still warm. The blood is still warm, blood.
- HOW THE FUCK DO YOU KNOW THAT, FAM?
- Well, do you see me squatting next to the blood right now?
- Yes, fam.
- So how do you think I know about the temperature of the blood then, fam?
- Did you... DID YOU JUST TASTE THE BLOOD, BRA?
- Yes I did, bra.
- So it's warm.
- Yeah, man.
- And what does it taste like, fam?
- It tastes like blood, fam.
- ...
- So, I say you take off your clothes and you come sit on this blood, the pool of blood on the floor, fam.
- Why?
- I say you sit here, on the blood, fam, and you make sure your cock is covered in blood , yeah? When you sit on the blood. 
- But why?
- If you sit in the pool of blood on the floor, and you make sure your cock is completely emerged on the blood, bra, completely, and I , yeah, I will paint shit on your skin with blood, fam.
- How on Earth will you do that, blood?
- Fingerpainting, bra.
- Fingerpainting.
- Fingerpainting.
- And if you make a mistake ,fam? What if you, let's say, want to erase a mistake on your oilpainting.
- Fingerpainting.
- Fingerpainting. What then ,blood?
- I will use my tongue, blood.
- Your tongue.
- My tongue.
- To erase your mistakes in your fingerpainting.
- Correct, blood.
  

« Όχι αυτό που είπες,
ο τύπος που σήκωσε το σκούτερ στην Πατησίων , αυτό είναι καγκουριά.» Γέλασε πονηρά με εσωτερική ευχαρίστηση.« Αυτό είναι ,χεχε, καγκουριά. Ο τύπος που σήκωσε ρεμαλάκα ,χαχα, το σκουτεράκι στην Πατησίων για να κάνει σούζες! Αν είναι δυνατόν! Αυτό είναι καγκουριά. Απίστευτος τύπος ρε φίλε! Με το σκουτεράκι. Απίστευτος! »

Εγώ δε θέλω μεροκάματο
Θέλω χιλιάρα μηχανή και
Θάνατο.

 

Σπουδές

Teenage Love

A man, sitting on  the bar of a pub, drunk. Well... more pished, to be accurate. He starts talking either to himself or under the illusion someone gives a damn about his feelings. Moving a cigarette around, in an intricate hand-cigarette choreography; the cigarette either never smoked or infinite. He orrates with impressively clear intonation, for a drunkard,  his confused syllabus, to a mentally absent audience (as if to fully simulate a school-class).

"Teenage love.

Were the fuck did she go, am I right?

You remember teenage love! (He points to a random someone who is ignorant of the priviledge, watching the match on a gargantuan television aproximating the size of my dick.*) Dontcha? Ya fuck! Hahahahahahaha, (he spits with untainted bliss), Yeah..., I'm talking to you (Different person, now. I think he forgot his first and most loyal fan from the previous sentence.) You remember teenage love. When I say teenage I don't mean necessarily the kiddies, I mean  teenage, like, when your soul is young, you know? People stop being teenagers at different ages, you know what I mean. You remember! You must remember! Teenage love, when your mind was young! When all the feelings you felt were: WOAH!!! OH MY FUCKING GOD!!!! (Some people turn round, giving him annoyed looks of disgust, he cheerfully chooses not to see that.) 

When all your feelings were so fucking big, it was either you were the only human being that has ever loved in this Earth or that the world was too small for your fucking important feelings! Right? You remember that! It was crazy right !? Not like when you're older, like when you're wiser and stuff, everything is like...you know....cooler......more mellow... even the big ones they're like , ok...that's ok...like... I know this.... I've done this before... I'm not gonna repeatedly bang my FUCKING HEAD against the bloody car window, I'm not an IDIOT, right? Well, yeah... it's easier , like? It's... bearable, it leaves you space to exist, the feeling I mean. But nah... teenage love was NOT like that. Hahahahaha! Not like that at all ,my friend! Oh cummon! You must remember teenage love. You remember teenage love! It was all like: « I love you forever and ever and ever and ever, and you are the pillar of creation, so humankind should stop reproducing because you obviously are the best we can do, so yeah (yelling) we're DONE here PEOPLE, please give us the check beacause we're fucking leaving, humanity has reached its fucking goals! » Hahahaha! Yeah, you remember it now, don't you ,ya fucker! You know, like, the way you fell for her or him when you were young! It was all: « I love ya, I love ya , I love ya, I love ya, oh please, do me the fucking honour to cut off my middle fucking finger to stir your coffee with, because the kitchen is too far away, and I know you like your coffee when it's very hot, we wouldn't want it to get lukewarm until we can bring you an actual fucking spoon now, WOULD WE?»

HAHAHAHAHAHAHAHAHA! Oh cummooon! Teenage love, ya know? Teenage fucking love, OH MAN, that was really shite , wasn't it??? Hahahahahahahaha! You remember what it was like ,don't ya, brother?? Before you got older. Before you got wiser. Nature knows best , man! It does! It does! (staccato, rythmic) Mother FUCKING nature knows very FUCKING well, she does, tho, she knows, VERY FUCKING WELL now, she knows, that if you continue to exist like that, if you continue to have these feelings the size of a planet; that humongous emotional weight on a human heart, man, no way, man. Mommy-dearest-nature knows, man, she does, bra, she does, she knows that if you continue to feel like that you're fucking gone man. YOU. FUCKING. DIE. If your feelings are too fucking big for your tiny pathetic youthfull body and they keep accumulating over the years, you FUCKING EXPLODE man! You don't believe me? Well it's true!! You know why? Because mommy-fucking-nature knows best. She fucking does! You remember teenage love! When you were all like: « I FUCKING LOVE YOU, I FUCKING LOVE YOU, I FUCKING LOVE YOU, I FUCKING LOVE YOU, FOREVER AND EVER AND EVER AND EVER AND I WILL CONTINUE TO DO SO FROM THE AFTERLIFE» and all like: « I LOVE YOU, I LOVE YOU, I LOVE YOU SO MUCH there is nothing that could happen in the utterly unpredictable history of humanity to ever subtract one molecule of my biologically and metaphysically infinite quantity of love for ya!» You know. Teenage fucking love, bro. Teenage fucking love. Teenage fucking love. When it was all like: « I love you, I love you, I love you, look! I will PROVE IT TO YA! I will fucking cut off my fucking dick because I want you to have it!No! (he screams hysterically)NO!! You don't even have to tell me to do it! LOOK! (he starts sobbing uncontrollably) I already fucking did it! Look! Take it! I don't want it, it's yours now, because everything I am is yours and I love you, I love you, I love you....ssssshit!.  Oh, I'm bleeding! LOOK! My blood is painting me wi' the colour o' love!... I think we should call an ambulance... Do you have a towel? Sshit, I'm getting dizzy...» You remember teenage love, boy! Everyone remembers, don't they boy! You can't forget teenage love can you, now? Well there's a fucking reason for that, isn't there? It's called learnin a fucking lesson, isn't it? So you don't act like a FUCKING IDIOT again, isn't it? Hahahahahahahahaha! That's a good fucking reason there for ya, cheersman! (he drinks form his glass). You remember teenage love, don't ya , ya tosser! Hahahahahahahaha!! I know you do. I know. He knows you do. We aaall know! You FFUCK! HAHAHAHAHAHAHAHAHA! You remember teenage love. When it was all like: (he mockingly effeminates his voice)  « Oh dear! Look at this precious boogery tissue of my love, I must preserve this sacred medalion as a family hairloom for the rest of my lineage! I wander if the boogers on it are still warm so I can lick them as I finger meself....» You remember teenage love! And what does falling in love goes hand in hand with when it's BIG?..............BINGO, boy! Jealousy!!! Yeah... JELLO-fuckin-SEA! Hahahahahaha!The old green slimmy sea of bitter jello, innit? (satanically, slower tempo) Oh you remember that feeling don't ya? Oh you remember the burning, chemical, feeling of jealousy in your stomach, on your thoracic diafragm on your fucking youthfull soul when you've fallen in love don't ya? Like drinking a smoothie of nuclear waste, wasn't it, hahahahahahahaha!!!! When love was all like: (he non-mockingly effeminates his voice) «I love you, I love you, I love you, I love- ... Did she touch his arm? Did she FUCKING. TOUCH. HIS. FUCKING. ARM, LIKE? Oh, so now I have to..kill her. Yeah... But... how? I know I have to kill her because she touched his arm. She shouldn't have done that. She must obviously be an idiot and it is my holy duty to rid this world of her unworthy existence. But how should I do it? That is truly a very difficult decision. Should I just go there and gouge her eyes with my fingers and then wiggle them inside her brain? Hmmm... or I could eat her alive... Like, just go over there and just gnaw pieces of her very quickly until she is consumed. Of course then I will throw her up...obviously! I don't want to be contaminated. Or I could cut off her arm... the one that touched him, I could cut it off with my hands...yeah just rip it off, just go there right now and rip it off and then beat her to death with it... use it like a bat. Yeah... I am going over there to do that now...Yeah...» Oh that green, slimmy, bastard jealousy can fuck you up pretty bad, can't she? HahahahahahahahahahaHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!! Teenage love man. Can't forget that ,man! Can't really... I mean... ,trully, you know, remember it either. THANK FUCK, right? Hahahahahahahahaha!!!! RIGHT? Yeah... (he rearranges his balls). Well, you can not get the hots for some special-fuckin-one  like they did in the old-fucking-teenage-love-days, right? No bloody way, bro! When was the last time you shagged someone so much you bled from all yer entrances, love? Loong fucking time ago, wasn't it? Ey? It's not true teenage love if you're not both bleeding after it , well is it?  There's nothin that can compare to teenagelovelust, that is bloody well fucking true! You cheecky cunt; hahahhahaha!!!! I do believe you recall those old teenagelovedays when your mouth would be numb and your lips would be swallenpurple  for ages after a relentless sucking-off marathon! Hahahahahahahahaha! Nothing like it, truely true. Hahahahahahahaha! Truely true. Truely true. But teenage love is no' all fun and games!! Don't you be mistaken, we've been over this ,bra! TEENAGE LOVE ,MAN! Remember? Ey? Remember the teenage love? Talk. about. a bloody. heartbreak!!!! HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!! Teenage-love pain , man , OOOOHH; ssssssssss, you remember, you remember! 
Like millions 
            of reeking
                          gigantic
                                    Orcs
            stabbing your poor, 
       defenseless, 
    tender,
teenage heart with their ungodly daggers
in loop
, right? 
OH that was ABYSMAL , MAN? Yeah... That was fucking ABYSMAL. HAHAHAHAHAHAHAHAHA! It was. It was. You remember teenage love.  You remember teenage love ,man! Fucking bollocks it was! Hahahahahahahahahahahaha!....."

He downed his whiskey, finished his infinity-cigarette, got off his stool in front of the bar, drew a gun from his coat, and blew his brains out in front of the oblivious patrons of the pub. Hearing the gunshot, people did turn around.

* I'm sorry.

Tender Song

She said (with a calm, soothing, monotonous voice):
" I learned how to pretend to be a woman through the mesmerising observation of the odd effeminate boy.
watching videos of David Bowie songs,
trying to mimic his un-human-like unbearable sexiness
in front of a pc
David Attenborough-style.
I learned how to pretend to be a woman through the mesmerising observation of the odd effeminate boy.
Monkeying friends' body tongues
Trying to teach my body to....
.... but how can he move his hips like that?
...
but how?
Doing the Oscar Wilde
Watching videos of skinny emoboybands acting deranged
In front of a mirror, trying to master the ways of Eddie Izzard
I have this friend. He can do the Vogue poses as effortlessly as a duck in a pond. He sits as if being photographed for a front cover of a Magazine,
in any normal situation.
I copiously acquired effeminate mannerisms simulating boys
studying the Drag Queens, the transvestites, the transexuals, the queers and the gays
look at the way he leans his head
that way his torso stands
his hands on his hips
his hands on his mouth
the way he plays his hair.
the way he walks
the way he moans
the way he cums
the way he laughs.
how does he blow his smoke 
To pose or not to pose?
the dilemma of the Poser
( ǝsod oʇ sʎɐʍlɐ sᴉ ɹɐǝʍsuɐ ǝɥ┴˙ɹɐǝp 'ǝsod oʇ ǝsɹnoɔ ɟO :ɹǝʍsuɐ ǝɥʇ
ǝsod oʇ ɹǝʌǝɹoɟ puɐ sʎɐʍlɐ; )
But maybe the rain isn't really to blame
So I'll remove the cause, but not 
the symptom. 
Femaleborn, being a boy with a pinch of ... [?]...
It's all fun and games to pretend to be a woman.
For a little while, tho.
Not too much.
Otherwise it starts to feel like a life in the theater.

                          [screaming in the mic]
Je t'aime the valley OOOOOOOOH!!!"

 

 

T.N.*  : 

 this is not a poem

              they never are
              I don't write poems
              I write texts that are somewhat more horizontally positioned than would be normal,
              I'm a (fucking) writer, not a (fucking) poet.







*Twat's Note

Remix στο πρωτόπλανο του Ονόματος του Ρόδου

Δεκέμβριος 1204,

Όταν έφτασα στο Μοναστήρι, είχε πέσει το σούρουπο. Έφτασα την ώρα του ερπερινού, γι' αυτο όλοι οι λοιποί αδελφοί προσεύχονταν στο ναό μαζί με τον Ηγούμενο και το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού. Ο αδελφός Πάβελ Όσναμπρούεκ ήταν ο μόνος που βγήκε να με υποδεχθεί. Με υποδέχθηκε με ένα εγκάρδιο ζωηρό βλέμμα, που πρόδιδε ανυπομονησία και περιέργεια. Ο αδελφός Πάβελ, ήταν ένας μοναχός 40 ετών, μα δε θα το μάντευες αυτό από το νεανικό πρόσωπό του. Ο Ηγούμενος έλεγε πως αυτό του το χάρισμα, ήταν η κατάρα του Διαβόλου στην εύθραυστη ψυχή του. Aν δεν είχε ακολουθήσει τη συμβουλή του Ηγουμένου να ενδυθεί το Σχήμα, έλεγε συχνά ο σοφός Γέροντας, αυτό του το προσωπείο θα τον είχε κατακρυμνήσει στο πυρ του Ακατονόμαστου μέσω του εύκολου δρόμου της σαρκικής αμαρτίας και της φιλαυτίας.


Η γριά φοράδα μου, καβάλα στην οποία είχα κάνει το μεγάλο και κοπιαστικό ταξίδι μέχρι το μοναστήρι, φαινόταν ιδιάιτερα κουρασμένη και άσθμενε. Ο αδελφός Πάβελ ακούμπησε ένα ισχνό χέρι στο στέρνο της και τη χάιδεψε στοργικά. Γύρισε και με κοίταξε. Το βλέμμα του, οξύνες και σπινθυροβόλο, σχεδόν πονηρό· κάτι για το οποίο ο Ηγούμενος επίσης τον επέπλητε συχνά: « Τι βλάσφημες σκέψεις παλεύεις να κρύψεις από τα μάτια του Κυρίου, αδελφέ Πάβελ;! Να περάσεις να σε εξομολογήσω αμέσως μετά τον εσπερινό!!» τον μάλωνε συχνα μισο-αστειευόμενος. Εμείς βέβαια γνωρίζαμε πως ο αδελφός Πάβελ είχε την αγνότητα της σκέψης ενός μικρού παιδιού. Εκτός βέβαια από το ερευνητικό μυαλό του το οποίο δούλευε ακούραστα τις πάμπολες σκέψεις του για τον Κόσμο.


«Δεν θα βγάλει το μήνα » μου έιπε ήρεμα κοιτώντας με στα μάτια . Είχε απόλυτο δίκιο, οπως θα διαπίστωνα σύντομα. Είχε, όπως έμαθα σε κατοπινό χρόνο, περάσει τα νεανικά του χρόνια ως βοσκός σε ένα κοντινό στο μοναστήρι χωριό, το οποίο ήταν και ο τόπος καταγωγής του και είχε χάρισμα με τα ζώα. Κατέβηκα από το άλογο και τον ακολούθησα στους στάβλους. Το σκοτάδι είχε ήδη απλωθεί. « Μην ανησυχείς για τη φοράδα σου. Αν δεις τη ζωή σαν μια αλληλουχία θανάτων, όλα θα γίνουν ευκολότερα » μου είπε σαν να έλεγε το πιο φυσιολογικό και ευχάριστο πράγμα στον κόσμο. Στάθηκα και τον κοίταξα αποσβολωμένος. Ήταν λοιπόν καταφανής η διαφορά με τους μοναχούς της Πρωτεύουσας που είχα γνωρίσει μέχρι τώρα.


Η φοράδα μου πράγματι κίνησε να βοσκήσει στα μεγάλα ολόλευκα λιβάδια του Πλάστη, πριν φύγει ο μήνας. Μα δεν στεναχωρήθηκα για το χαμό της · είχα κερδίσει ένα καινούργιο φίλο. Ο Θεός έμελλε να επιστεγάσει τη δυνατή φιλία μου με τον αδελφό Πάβελ Όσναμπρούεκ από εκείνη τη μέρα και στο εξής μέχρι τα βαθιά μας γεράματα, καθυστώντας μας συμμαχητές στο στοίβο του Δημιουργού και στο αγώνισμα του Σχήματος.


Ο αδελφός Πάβελ εκοιμήθη το Δεκέμβριο του 1220 ,σε βαθιά γεράματα, 16 χρόνια αφότου τον είχα γνωρίσει, το σούρουπο εκείνο στην πύλη του μοναστηριού. Απ' το βλέμμα του, που έμεινε πάντα απαράλλαχτο και ζωηρό σα νεαρού που ανακαλύπτει τον κόσμο για πρώτη φορά, ο Κύριος απέστρεψε τον μαρτυρικό φόβο της θέασης του σωματικού θανάτου, μέχρι τη στιγμή που Τον συνάντησε,  με τον πιστό του φίλο να ψέλνει το κατευώδιο στο προσκεφάλι του και τους αγγέλους να συνοδεύουν την ψυχή του.

Δανιήλ Φερράρι, 

Πάντοβα.

Dies iræ, dies illa /Solvet sæclum in favilla, /Teste David cum Sibylla./Quantus tremor est futurus, /Quando Judex est venturus, /Cuncta stricte discussurus!/Tuba mirum spargens sonum, /Per sepulchra regionum,/ Coget omnes ante thronum. 

Αγαπητή γείτονες,

                                             ❥                          
❤

Τα ουρλιαχτά και οι τσιρίδες της βίαιης  ,φωνητικά, οικογένειάς σας μας γαμάνε την ψυχή.

Δεν σας παραπονεθήκαμε ποτέ (και ούτε σκοπεύαμε να το κάνουμε) γιατί πιστεύουμε στο "δικαίωμα" των ανθρώπων να υπάρχουν και να ακούγονται.

Ειδικά σε μια γαμημένη πόλη.
Ειδικά σε μια γαμημένη πρωτεύουσα.
Ειδικά στο γαμημένο κέντρο μιας γαμημένης πρωτεύουσας.
Ειδικά σε μια γαμημένη πολυκατοικία.
'Οπου ζουνε πολλοί γαμημένoι ά ν θ ρ ω π ο ι .

Δεν ξέρω αν με πιάνjεις γιατί τα λέω και λίγο ποιητικά, αυτό  που προσπαθώ να σου πω είναι ότι αναζητάς το βασίλειο της ψυχιατρικής σιωπής σε λάθος μέρος.

Δεν σας παραπονεθήκαμε ποτέ γιατί πιστεύουμε στο "δικαίωμα" των ανθρώπων να υπάρχουν και να ακούγονται.

'Οταν όμως απειλείται το "δικαίωμά" μας στη μουσική, αυτή τη ζωτική πηγή οντικής ενέργειας, σημαντικότερη και περισσότερο απαραίτητη από τον αέρα, λυσσάμε.. Λυσσάμε σε σημείο που δεν κρατιόμαστε, σε σημείο που η δική μας η βία δε θα βγει από τις φωνές, αλλά μάλλον απ' το σώμα μας. Πιό άμεση, πιό κοινωνική

, πιό κοντά.

Ξέρεις...

αυτή τη φάαση, που στις ταινιες του '90 δείχνει πρώτα μονόπλανο τη φάτσα αυτού που λέει κάτι άλλο από αυτό που νιώθει και στη συνέχεια περνά στο επόμενο πλάνο , το οποίο είναι η αναπαράσταση της φαντασίας του που συνήθως είναι κάτι του στυλ: μπαίνω στο κωλόσπιτό σας σπάζοντας τη μπόρτα με τη μπότα μου και σας γαζώνω όλους με ούζι γελώντας μανιασμένα ενώ σάλια άγριας χαράς πετιώνται από το στόμα μου στο σκατί κωλόχαλό σου. ή σας χτυπάω ευγενικά την πόρτα  και όταν μου ανοίξεις σκάει  το crust, hardcore ή δεγκζερωγώ τί soundtrack και τα αλλόφρονα ποζερο-ζουμ ιν ζουμ άουτ και  τα "γυρω γυρω ωχ ζαλιστηκα και τραβάω σε κύκλους" της κάμερας , και μπαίνω μέσα στο ψωλόσπιτόσου  και σου κάνω τη μούρη και το σώμα πιτόγυρο, για να σε νιώσω κοντά μου και να σε κάνω ένα ριαρέηντζ (τυχαιότητας) τα οστά, τα υγρά, τα κρεάτινα και τα ζελατινώδη που σε αποτελούνε. σας χτυπάω ευγενικά την πόρτα και αφού μου ανοίξεις σου κάνω τη μούρη και το σώμα κυβέρνηση, νιώθωντάς σε να υποχωρείς και να βαθουλώνεις απροσδόκητα και με καλλιτεχνικά εξιταριστικό τρόπο υπό το δέρμα που καλύπτει τα κόκκαλα των δαχτύλων μου.ΕΧΩ ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ, ΚΑΡΙΟΛΑ, ΘΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΧΕΣΩ ΣΤΟ ΧΑΛΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ ΣΟΥ. ΤΡΕΦΟΜΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΜΠΑΝΤΖΑΡΟΣΟΥΠΑ.

         Στην ταινία, η θυμωμένη πάνκισα θα άρπαζε από τα μαλλιά την αποκάτωτηςνοικοκυρά , που της τα 'χει κάνει νουαζέτες, θα την απύθωνε  στην πουτσί πολυθρόνα της και θα της έκανε δύο τομές στα αυτιά μικρές,

ελάχιστες.

Ίσα ίσα να ανοίξουν λίγο περισσότερο για να εισχωρήσουν τα ακουστικά-ψείρες που συνδέονταν με τον ενισχυτή ακριβώς δίπλα στο τύμπανό της χωρίς να το πειράξουν και θα πάταγε ▷ play από ότι ήταν αυτό το οποίο την ενόχλησε πρωτύτερα στη διαπασσών, μέχρι το καρπουζοκέφαλό της να κάνει μπουμ και να'χουμε να πίνουμε καρπουζάδα μέχρι τ' Α'Γιαννιού.

Παρασύρομαι όμως και δε μου λέτε τίποτα να συμμαζευτώ!

Θα σας μαλλώσω!

Ξέρετε κι εμείς κάποτε ζούσαμε σε τέτοιο σπίτι. Είμαστε εμείς αυτοί που μας ούρλιαζε η μάνα μας και της ουρλιάζαμε κι εμείς ολημερίς κι ολονυχτίς. Ίσως με περισσότερη σωματική επαφή στη Μουσική Συμφωνία, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Πανομοιότυπα όπως ακουγόταν ότι εκάναν  όλοι οι γείτονες εξίσου φυσικά και ανθρώπινα. Όμως ξέρετε εμείς ξεκουμπηστήκαμε από κει. ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ και ξεσυνηθήσαμε την ντελιτσιόζα αυτή σκατίλα της με κόπο δημιουργημένης μονοπυρηνικής κουράδας που βαλθήκατε να μας υπενθυμίζετε.

xoxo,
♛

Νόιζι μπιτς

❤             ❥                                                                                          

                            

                                   CODA:

Hχητική εικόνα (σημασιολογικά και prequel)

επαναλαμβανόμενη κρούση σκουπόξυλου σε ταβάνι- "Ρε, σε μας χτυπάνε;" "Δεν ξέρω.Γιατί να χτυπάνε;" "Σε μας χτυπάνε.Μα αφου δεν είναι δυνατά!ΤΙΣΤΟΜΠΟΥΤΣΟ!?" "Απο που είναι;" "Ξέρωγω, μαλλον η αποκάτω" "ΓΑΜΩΤΟΧΡΙΣΤΩΜΟΥΓΙΑΚΩΛΟΣΠΙΤΟ"-ησυχία- κάποιος ξεκαβαλάει καρέκλα-σούρσιμο καρέκλας.

   

------------------------------------------------------

Σ.τ.Α*:πρεπει να ακούγεται ταυτόχρονα με την ανάγνωση,ΑΛΛΙΩΣΔΕΓΙΝΕΤΑΙΔΟΥΛΕΙΑ. όποιος θέλει να το χοντρύνει να το ακούσει με ακουστικά.αν δε μπορειτε να ακουσετε τον εαυτό σας να διαβαζει φωνάχτε περισσότερο μες στο μυαλό σας.

νταξ για να μη ξεμαλλιαστούμε γινονται και χωρις το ταυτοχρονο, αλλα τελως πάντων είναι μερος της δομής αυτός ο ήχος δε μπορεί να παραληφθει.

*Σημειωση του Αυνανιστή