Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016

Αγαπητή γείτονες,




                                             ❥                          

Τα ουρλιαχτά και οι τσιρίδες της βίαιης  ,φωνητικά, οικογένειάς σας μας γαμάνε την ψυχή.
Δεν σας παραπονεθήκαμε ποτέ (και ούτε σκοπεύαμε να το κάνουμε) γιατί πιστεύουμε στο "δικαίωμα" των ανθρώπων να υπάρχουν και να ακούγονται.
Ειδικά σε μια γαμημένη πόλη.
Ειδικά σε μια γαμημένη πρωτεύουσα.
Ειδικά στο γαμημένο κέντρο μιας γαμημένης πρωτεύουσας.
Ειδικά σε μια γαμημένη πολυκατοικία.
'Οπου ζουνε πολλοί γαμημένoι ά ν θ ρ ω π ο ι .
Δεν ξέρω αν με πιάνjεις γιατί τα λέω και λίγο ποιητικά, αυτό  που προσπαθώ να σου πω είναι ότι αναζητάς το βασίλειο της ψυχιατρικής σιωπής σε λάθος μέρος.
Δεν σας παραπονεθήκαμε ποτέ γιατί πιστεύουμε στο "δικαίωμα" των ανθρώπων να υπάρχουν και να ακούγονται.
'Οταν όμως απειλείται το "δικαίωμά" μας στη μουσική, αυτή τη ζωτική πηγή οντικής ενέργειας, σημαντικότερη και περισσότερο απαραίτητη από τον αέρα, λυσσάμε.. Λυσσάμε σε σημείο που δεν κρατιόμαστε, σε σημείο που η δική μας η βία δε θα βγει από τις φωνές, αλλά μάλλον απ' το σώμα μας. Πιό άμεση, πιό κοινωνική
, πιό κοντά.

Ξέρεις...
αυτή τη φάαση, που στις ταινιες του '90 δείχνει πρώτα μονόπλανο τη φάτσα αυτού που λέει κάτι άλλο από αυτό που νιώθει και στη συνέχεια περνά στο επόμενο πλάνο , το οποίο είναι η αναπαράσταση της φαντασίας του που συνήθως είναι κάτι του στυλ: μπαίνω στο κωλόσπιτό σας σπάζοντας τη μπόρτα με τη μπότα μου και σας γαζώνω όλους με ούζι γελώντας μανιασμένα ενώ σάλια άγριας χαράς πετιώνται από το στόμα μου στο σκατί κωλόχαλό σου. ή σας χτυπάω ευγενικά την πόρτα  και όταν μου ανοίξεις σκάει  το crust, hardcore ή δεγκζερωγώ τί soundtrack και τα αλλόφρονα ποζερο-ζουμ ιν ζουμ άουτ και  τα "γυρω γυρω ωχ ζαλιστηκα και τραβάω σε κύκλους" της κάμερας , και μπαίνω μέσα στο ψωλόσπιτόσου  και σου κάνω τη μούρη και το σώμα πιτόγυρο, για να σε νιώσω κοντά μου και να σε κάνω ένα ριαρέηντζ (τυχαιότητας) τα οστά, τα υγρά, τα κρεάτινα και τα ζελατινώδη που σε αποτελούνε. σας χτυπάω ευγενικά την πόρτα και αφού μου ανοίξεις σου κάνω τη μούρη και το σώμα κυβέρνηση, νιώθωντάς σε να υποχωρείς και να βαθουλώνεις απροσδόκητα και με καλλιτεχνικά εξιταριστικό τρόπο υπό το δέρμα που καλύπτει τα κόκκαλα των δαχτύλων μου.ΕΧΩ ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ, ΚΑΡΙΟΛΑ, ΘΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΧΕΣΩ ΣΤΟ ΧΑΛΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ ΣΟΥ. ΤΡΕΦΟΜΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΜΠΑΝΤΖΑΡΟΣΟΥΠΑ.
         Στην ταινία, η θυμωμένη πάνκισα θα άρπαζε από τα μαλλιά την αποκάτωτηςνοικοκυρά , που της τα 'χει κάνει νουαζέτες, θα την απύθωνε  στην πουτσί πολυθρόνα της και θα της έκανε δύο τομές στα αυτιά μικρές,
ελάχιστες.
Ίσα ίσα να ανοίξουν λίγο περισσότερο για να εισχωρήσουν τα ακουστικά-ψείρες που συνδέονταν με τον ενισχυτή ακριβώς δίπλα στο τύμπανό της χωρίς να το πειράξουν και θα πάταγε ▷ play από ότι ήταν αυτό το οποίο την ενόχλησε πρωτύτερα στη διαπασσών, μέχρι το καρπουζοκέφαλό της να κάνει μπουμ και να'χουμε να πίνουμε καρπουζάδα μέχρι τ' Α'Γιαννιού.
Παρασύρομαι όμως και δε μου λέτε τίποτα να συμμαζευτώ!
Θα σας μαλλώσω!

Ξέρετε κι εμείς κάποτε ζούσαμε σε τέτοιο σπίτι. Είμαστε εμείς αυτοί που μας ούρλιαζε η μάνα μας και της ουρλιάζαμε κι εμείς ολημερίς κι ολονυχτίς. Ίσως με περισσότερη σωματική επαφή στη Μουσική Συμφωνία, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Πανομοιότυπα όπως ακουγόταν ότι εκάναν  όλοι οι γείτονες εξίσου φυσικά και ανθρώπινα. Όμως ξέρετε εμείς ξεκουμπηστήκαμε από κει. ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ και ξεσυνηθήσαμε την ντελιτσιόζα αυτή σκατίλα της με κόπο δημιουργημένης μονοπυρηνικής κουράδας που βαλθήκατε να μας υπενθυμίζετε.

xoxo,
Νόιζι μπιτς

❤             ❥                                                                                          

                            

                                   CODA:
Hχητική εικόνα (σημασιολογικά και prequel)
επαναλαμβανόμενη κρούση σκουπόξυλου σε ταβάνι- "Ρε, σε μας χτυπάνε;" "Δεν ξέρω.Γιατί να χτυπάνε;" "Σε μας χτυπάνε.Μα αφου δεν είναι δυνατά!ΤΙΣΤΟΜΠΟΥΤΣΟ!?" "Απο που είναι;" "Ξέρωγω, μαλλον η αποκάτω" "ΓΑΜΩΤΟΧΡΙΣΤΩΜΟΥΓΙΑΚΩΛΟΣΠΙΤΟ"-ησυχία- κάποιος ξεκαβαλάει καρέκλα-σούρσιμο καρέκλας.



   



------------------------------------------------------
Σ.τ.Α*:πρεπει να ακούγεται ταυτόχρονα με την ανάγνωση,ΑΛΛΙΩΣΔΕΓΙΝΕΤΑΙΔΟΥΛΕΙΑ. όποιος θέλει να το χοντρύνει να το ακούσει με ακουστικά.αν δε μπορειτε να ακουσετε τον εαυτό σας να διαβαζει φωνάχτε περισσότερο μες στο μυαλό σας.
νταξ για να μη ξεμαλλιαστούμε γινονται και χωρις το ταυτοχρονο, αλλα τελως πάντων είναι μερος της δομής αυτός ο ήχος δε μπορεί να παραληφθει.


*Σημειωση του Αυνανιστή                                                                                                             

5 σχόλια:

  1. σιγά μωρή πρωτευουσιάνα βρωμοπειραιώτισσα ψαρόκολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εννoουσα οτι στις πρωτευουσες εχει πολυ πληθυσμο αγρινιώτικη γαργάρα του ελέους (δεν ειναι αξιολογία) xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φτου σου ρε δε ντρέπεσαι κράζεις εν έτει 2016

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. first world problems: εβαλα στο κειμενο δύο από τα πραγματα που σιχαίνομαι περισσοτερο (ροζ και καρδουλες) για να το κανω οσο πιο φρικο γινεται, και τωρα μπαινω μες στο βλογ και βλεπω το ροζ και τις καρδουλες και με πιανουν τα νευρα μου γτ το βλογ φαινεται ασχημο :(((((

    ΑπάντησηΔιαγραφή