Θα σας πω. Να, το' χα κάνει μια φορά, ήμουνα μικρός, ήτανε μια κορδέλα κόκκινη απ' αυτές του ζαχαροπλαστείου που δένουνε τα γλυκά, στο κρεββάτι και μου λέει η άλλη θα με δέσεις; Τι να κάνω κι εγώ, κάνω ένα κόμπο εκεί πέρα στη γωνία του κρεββατιού κάνει ένα έτσι και λύνεται...
Ρε σας λέω δεν το' χω με το Ok cupid, το' χω τερματίσει, δε μου βγάζει άλλους. Δεν το' χα καταλάβει ότι είμαι τόσο μπάζο... Εγώ δεν ψάχνομαι γι' αυτά... ψάχνομαι να γνωρίσω ok κόσμο. Ίσως άμα ήτανε για σεξ να πήγαινε... Ήμουν με ένα φίλο γκέυ που είναι στα app τα γκέυ και μου' δειχνε φωτογραφίες με πίπες και κωλοτρυπίδες και τέτοια και του λέω δε θέλω να τα βλέπω αυτά και μου λέει ομοφοβικός είσαι; Και του λέω όχι ρε μαλάκα απλά δε θέλω να βλέπω πίπες στα καλά καθούμενα και μου λέει μου 'στειλε ένας τύπος τον κώλο του και τον είδα τον κώλο του , ήθελα δεν ήθελα, και μου λέει του λέω είμαι μ' ένα φίλο εδώ και αράζουμε και λέει αυτός ελάτε και οι δύο να με γαμήσετε. Και με ρωτάει θες να πάμε; Και του λέω όχι ρε μαλάκα πήγαινε μόνος σου...
Έχω κι άλλη ιστορία. Τώρα πρόσφατα ήταν να πάω Θεσσαλονίκη για ένα λάιβ και θα φορτωνόμουνα σε ένα παιδί το φίλο του Κ. άλλα είχα πάει πάλι πρόσφατα σ' αυτόν και δεν ήθελα να γίνομαι βάρος και λέω θα βρω κάποιον στο Ok cupid και θα μείνω σ' αυτόν. Αρχίδια. Κανένα δε βρήκα. Και θυμήθηκα ένα φίλο που είχα, μαύρο, απ' την Ακτή του Ελαφαντοστού που μου 'δινε μπάφο παλιά. Αυτός ήτανε λοχαγός, εκπαίδευε κόσμο για μάχη σώμα με σώμα και τον είχανε στα αναρχόπαρτα μη γίνει καμιά φασαρία να διώξει κόσμο. Πολύ τρυφερός άνθρωπος. Είχα να του μιλήσω έξι χρόνια. Του στέλνω, του λέω θα ανεβώ Θεσσαλονίκη μου λέει ναι εννοείτε έλα εγώ έχω σπίτι κτλ. Τελειώνει το λάιβ, είμαι κέντρο και τον παίρνω τηλέφωνο. Τον παίρνω, τον παίρνω, τον παίρνω δεν απαντάει. Τον βρίσκω τυχαία στην πλατεία ήτανε μεθυσμένος, μου λέει κι αυτός δεν έχει που να κοιμηθεί γιατί κάτι έγινε μου λέει θα σε πείραζε να τη βγάλουμε έξω και να πίνουμε; Πω ρε μαλάκα λέω εγώ αλλά τι να κάνω, έκατσα εκεί, έπινε αυτός. Μετά από κάποιες ώρες έρχεται και μου λέει εγώ βρήκα που να κοιμηθώ θα παώ εκεί κι εσύ θα κοιμηθείς σε ένα τύπο που βρήκαμε. Σκάλωσα αλλά τι να κάνω; Αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς το σπίτι του τύπου. Hello my friend μου λέει ο τύπος. Ήταν μεθυσμένος. Σενεγαλέζος ήταν, τον λέγανε Ομάρ. Not a criminal μου λέει not a criminal, me only drinking, only drinking. Skin doesn't matter μου λέει κι έπιανε το πετσί του. Πήγαμε στου διαόλου την μάνα, εγώ φοβόμουνα, δεν ξέρω, άγνωστος άνθρωπος, μπορεί να' ταν και ρατσισμός, δεν ξέρω...τι να πω... Περπατάμε, περπατάμε, φτάνουμε Άνω Πόλη, μπαίνουμε μέσα σ' ένα μικρό διαμέρισμα και του λέω εγώ θα την πέσω εδώ στην κουζίνα με το sleeping bag και μου λέει όχι my friend , no problem μαζί μου θα κοιμηθείς no problem κι έδειχνε το κρεββάτι του και ρε παιδιά φοβήθηκα. Δεν ξέρω και την κουλτούρα μήπως του 'δινα κάποιο μήνυμα ότι συναινούσα σε κάτι έτσι. Και τι κάνω; Κάνω στα ψέματα ότι μιλάω στο τηλέφωνο και του λέω φιλέ σ' ευχαριστώ για όλα και ότι με πήρανε κάτι παλιοί φίλοι να πάω ν' αράξω μαζί τους και έφυγα και βρήκα ένα νετ καφέ και έκατσα στον υπολογιστή και βρήκα ένα ξενοδοχείο στου διαόλου τον κώλο και πήγα έκανα ένα μπάνιο, ξάπλωσα και τον έπαιξα. Και σκέφτηκα, ρε μαλάκα, γιατί τώρα τον έπαιξα και τι σημαίνει αυτό;
* ηδυπαθείς σκέψεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου