Locus Communis

Avaritia
Gula
Acidia
Luxuria
Ira
Tristitia
Invidia
Superbia

Le Bourgeois gentilhomme

[Προφερέ το σωστά ρε!  

Με την φωνή της Tautou, με πάθος και συναίσθημα στη φωνή, δείξε ότι είσαι ζωντανός ,γαμώ τω Θεώ, και μάθε να λες τις λέξεις, μάθε να τις αφήνεις να μπαίνουνε μέσα σου, μη τις πηδάς σα να 'ναι τίποτα τσουλάκι@ που δε σε νοιάξανε.
<ο ήχος αυτής της περίφρασης χαιδεύει το καβλί μου> ]

Φανταστικό πορτραίτο #3,14159265358979323846

οβ δε μέιλ λολίτα ζάνρα

Ήταν 3 ώρες μεγαλύτερος από έμβρυο και έδειχνε ακόμα μικρότερος κι απ' αυτό. Τα κατακόκκινα σαρκώδη χείλια του σχεδόν με τύφλωναν σε σημείο που αναγκαζόμουν να τα αποφεύγω γιατί μου ήταν απολύτως αδύνατον να υποκριθώ πως το πρόσωπό του δεν ήταν εφάμιλλο με την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Η περίσταση κατά την οποία ένας άνθρωπος είναι τόσο όμορφος που θέλεις να βγάλεις τους βολβούς των ματιών σου με τα χέρια σου και να τους εκσφενδονίσεις  με στόμφο στη μάπα του για να δηλώσεις ότι ενίστασαι σε αυτό που συμβαίνει. Του είδους η ομορφιά που αποτελεί τέτοια ενοχλητική κραυγαλεότητα που δέον εστί να τη μουτζουρώσεις χρησιμοποιώντας μαύρο μαρκαδόρο, με μίσος ταξικό και μειδίαμα επαναστατικό, με απώτερο σκοπό την επανεδραίωση της (νοητικής σου) τάξεως. Η άγρια ομορφιά που κουβαλάει σε μερικούς ανθρώπους η νεότητα ,σε σημείο που περιμένεις ότι κάποτε  θα καταρρεύσει στον ίδιο της τον εαυτό ,λόγω υπερσυσσώρευσης, και θα εκραγεί σαν 10.000 βόμβες υδρογόνου σκοτώνοντας κάθε τι ζωντανό στο πέρασμά της. Το τέλος του κόσμου. Ήταν σχετικά βέβαιο πως είχε υπάρξει ο Gaius Iulius Caesar Germanicus Caligula. Μπορούσα να τον φανταστώ να μασουλάει μανιασμένα τον έμβρυο γιό του (για να μοιάσει στον Δία) τον οποίο είχε αποσπάσει με τα δόντια του από τα σπλάχνα της αδελφής του μετά από μια κακότεχνη αυτοσχέδια Καισαρική τομή. Ένας τρελός Caligula και  μία ημιλυπόθιμη Drusilla δεμένη χειροπόδαρα στο αυτοκρατορικό κρεβάτι. Είχε αγαπήσει την αδελφούλα του Iulia Drusilla από τότε που γεννήθηκε, τόσο που δεν έπαψε να γεύεται τον έρωτά της ακόμη και αφού είχε ξεψυχήσει. Ο θάνατος δεν είναι το τέλος του κόσμου και τα λοιπά. Όταν εκείνη ψηνόταν στον πυρετό, δεν είχε αφήσει το πλευρό της, το είχε μουρμουρίσει όλη η αυτοκρατορική αυλή. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε όμως για τον λεγόμενον ή τα λεγόμενα, ήταν υπερβολικά αυτάρεσκος και παράφρων για να τον αγγίξουν."I have existed from the morning of the world and I shall exist  until the last stars fall from  the night. Although I have taken the form of Gaius Caligula, I am all men as I am no man and therefore I am God" είχε δηλώσει μπροστά σε μια έντρομη Σύγκλητο. Είχε πιστέψει ότι είναι Θεός και όποιος διαφωνούσε έχανε το κεφάλι του. Αυτοί οι γαλαζοαίματοι είναι πάντα λίγο τρομακτικοί. Όταν πέθανε τον αποχαιρέτησα στον ύπνο μου. 

"Caligula couldn't have done Caligula better than John Hurt did Caligula."*

https://www.youtube.com/watch?v=JucnjEInfOk 
https://www.youtube.com/watch?v=FJQPXU-pBqg 

*sauce:www.salon.com





female lolita Παράλληλο από φίλο κτήνος: Η δική μου Λολίτα, το αέναο ερωτικό παιχνίδισμα.

༳/

                           

Τα ημερολόγια του Ἀχιλλέως Μέρος ΙΙΙ

"There is no love in your violence"
Kakihara Tetsuya, Ichi the killer


















Αλλά ο Απόλλων Φοίβος στημένος πλάι στον Έκτορα τώρα φωνάζει
:((( «  Έκτωρ μη βγείς τόσο μπροστά να πολεμήσεις, μείνε  
με τους πολλούς, εκεί περίμενέ τον, μέσα στην ταραχή  
της μάχης, μήπως σου ρίξει το κοντάρι του
 ή πέσει πάνω σου με το σπαθί του!!!! » :((( ¹

Πώς στης μαύρης νυχτας το σκοτάδι, ανάμεσα σε άλλα αστέρια
προβάλλει ο Αποσπερίτης, το πιο ωραίο αστέρι του ουρανού,
παρόμοια λάμψη ανέδινε η κοφτερή αιχμή του δόρατος
που κράδαινε ο Αχιλλέας στο δεξί του χέρι, γυρεύοντας
τον όλεθρο του θείου Έκτορα· συνάμα τ'όμορφο κορμί του
μελετούσε, να βρει το πιό ευάλωτο σημείο.
Τ' άλλο του σώμα ήταν καλυμμένο μ' εκείνα τα ωραία,
χάλκινα όπλα, αυτά που πήρε τότε, σκοτώνοντας
τον Πάτροκλο· φαινόταν μόνο η κλείδωση στη δέση
ώμων και λαιμού, πλάι στο λαρύγγι, οπού το χτύπημα
μοιραίο πέφτει αυτοστιγμή.
Εκεί ο θείος Αχιλλέας σημάδεψε με το κοντάρι του
τον Έκτορα που ορμούσε· βγήκε αντίκρυ ο χαλκός,
περνώντας το λαιμό,όμως χαλκόβαρο το δόρυ δεν έκοψε
και το λαρύγγι, για να μπορεί να δώσει απόκριση στα λόγια του.
Γκρεμίστηκε αυτός στη γη, κι ο θείος Αχιλλέας μ' έπαρση
καυχήθηκε:
«Έκτωρ, μπορεί να το φαντάστηκες, απογυμνώνοντας
τότε τον Πάτροκλο πως την γλίτωνες· δεν πήγε καν,
ξεμωραμένε, το μυαλό σου σ'εμένα που έλειπα.
Όμως εγώ, φίλος και σύντροφος ανώτερος,αν τότε
ξέμεινα μακριά στα βαθουλά καράβια, έγινα τώρα
ο εκδικητής, που σου παρέλυσε τα γόνατα.
Γύπες και σκύλοι εσένα θα σε τραβολογούν ατιμασμένον,
ενώ σ' εκείνον οι Αργίτες θα προσφέρουν έντιμη ταφή » ²

[...]Πεθαίνοντας είπε ο μέγας κορυθαίολος Έκτωρ:
« Ω ναι, καλά σε ξέρω και το βλέπω, δε θα μπορέσω
να σε πείσω, γιατί είναι εσένα από σίδερο η καρδιά σου.
Πρόσεξε μόνο μήπως σε βρει εξαιτίας μου οργή θεού,
τη μέρα εκείνη, που κι εσένα ο Πάρης κι ο Απόλλων
Φοίβος, ας είσαι ο γενναίος που είσαι, στις πύλες
που τις λεν Σκαιές, θα σε χαλάσουν. »
Ήταν αυτά τα τελευταία λόγια, ο θάνατος
του σφράγισε τα μάτια, κι από τα μέλη του πετώντας
έφυγε η ψυχή του, στον Άδη κατεβαίνοντας,
τη μοίρα του θρηνώντας, την ανθηρή του νιότη,
το αρρενωπό κορμί του.

Τότε ο θείος Αχιλλέας, κι ας ήταν πια νεκρός, του λέει:
«Πέθανε τώρα εσύ· κι όσο για μένα, θα τον υποδεχτώ
τον θάνατο,όποτε κι όπως τον ορίσει ο Δίας
κι οι άλλοι αθάνατοι θεοί» ³

ΤΙΤΛΟΣ: "Ι love it when you kill me"
Γράφονται τα εξής, μετά θάνατον Έκτορος (από τον Άδη)

10 Απριλίου 2080,

"Listen, when you give pain to someone, 

don't think about the pain that person is feeling. 

Just concentrate on how good it feels to be  

causing someone pain. That's the best 

thing you can do for a true masochist"

Kakihara Τetsuya 

Ἀχιλλέα,

H αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πολύ όταν με τρύπησες με το κοντάρι σου.

Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε παραπάνω από ότι θα ήταν φυσιολογικό όταν με τρύπησες με το κονταρι σου. Γεμίσαμε αίματα και μετά από δευτερόλεπτα με είχε ήδη συνεπάρει αυτή η ΑΓΡΙΑ ΧΑΡΑ που δημιουργεί η ανακούφιση του πόνου και η μεθυστική μυρωδιά του φρέσκου ρέοντος αίματος.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν αρκετό.

Δεν το σεξουαλικοποίησα στο μυαλό μου, αν και το σώμα μου σαφώς το είδε έτσι.

Απλά ήθελα να συνεχίσεις αυτό που έκανες.

Ήθελα ξανά να νιώσω τα δάχτυλά σου στο δέρμα μου 

                               και μετά τον πόνο 

                               και μετά τα αίματα

αλλά θα έπρεπε ο πόνος να γίνεται όλο και πιο έντονος.

Όταν διαπέρασες με το γιγάντιο κοντάρι σου το λαιμό μου, με απλές και σίγουρες κινήσεις, ένιωσα απλά ότι δεθήκαμε με έναν τρόπο αρχέγονο. (Υπάρχουν πιό βεβαρημένες οντολογικά διεισδήσεις από τις σωματικά κοινότοπες.) Αυτός που προκαλεί τον πόνο και αυτός που τον δέχεται- και χρειάζεται- για να αναπαυθεί η ψυχή του, ράβονται με έναν δεσμό τόσο χωμάτινο, όσο ο πρώτος Αδάμ.

Οξύς πόνος.

Γρήγοροι χτύποι καρδιάς.

Εκείνο το συγκεκριμένο σημείο μέσα στον εγκέφαλο, 
δεξιά και πάνω δέκα εκατοστά κάτω από το οστούν του κρανίου στην κορφή της κεφαλής, 
τους νευρώνες του οποίου νιώθεις να ηλεκτρίζονται  και να πάλλονται σε τέτοιες στιγμές.

Η ηδονική ροή του φρέσκου αίματος.

Συναίσθημα ευφορίας.

Διαστολή κόρεων ματιών.

Εξιταρισμένη γαλήνη.

Μας περιέλουσαν οι ενδορφίνες που παρήγαγε το ενδοκρινικό μου εργοστάσιο

(τα παυσίπονα και το σύστημα ανταμοιβής του ανθρώπινου σώματος) 

Όλα ήταν γρήγορα.

Στο ρυθμό που χτυπούσε ο σφιγμός μου.

Οι Kakihara αυτού του κόσμου ψάχνουν πάντα τον τέλειο πόνο.

Πεινάς για τον πόνο όπως η νυμφομανής διψά για το καβλί.

Τι παράξενο σε αυτή την κοινωνία να τέρπεσαι από το άσχημο και το βλαπτικό και όχι μόνο από το όμορφο και το ευχάριστο.

Τι παράξενο ν'αγαπάς έναν άνθρωπο επειδή σε έκανε να ματώσεις μετά από χρόνια στέγνας.

Οι άνθρωποι που στρεβλά συνέδεσαν τη χαρά, την ανακούφιση, τη θαλπωρή, το σμίξιμο με τον πόνο

Πόσο έκλιτα κουρδίστηκαν τα μυαλά μας.

       

Θα μπορούσα να πω ότι σιχάθηκα (και δεν μπορώ άλλο) να κρύβομαι [κι ας αποστρέψει απ' εμού ο Πρίαμος]. 
Ο Πάτροκλος έπρεπε να φύγει από τη μέση και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή. 
Ας την κάψουνε την Τροία, ποσώς με ενδιαφέρει.(Αυτό δεν είναι αλήθεια, αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι.)
Η γκρίνια της οικογένειάς μου και της Ανδρομάχης για την """"προσήλωση στο καθήκον που ευλαβικά επεδείκνυα"""" αυτοκτονικά κυνηγόντας να σε βρώ , και ο φόβος του θανάτου, δεν ηταν ΤΙΠΟΤΑ μπροστά στο γέρας που πληρώθηκα από σένα. Ανταμοιβή που ξεπέρασε τις πιο αισιόδοξες Μεγάλες Προσδοκίες μου. Ο θάνατος απ' το δικό σου χέρι. 

Κι εγώ,

δεν νιώθω πιά παγιδευμένος μες στο σώμα μου.

Σε περιμένω εδώ Κάτω,

 Έναρα κράτησες τα μέλη μου, 

είχα φροντίσει όμως να κρύψω μέσα 

στο κρέας και το νου μου, 

για να τον ντροπιάσεις κι αυτόν

,γέρας ολόδικό σου,

 σέρνοντας και ξεσκίζοντας 

κι αυτόν στους δρόμους.

,Έκτωρ, Πριάμου γιός,
εχθρός, 
δικός σου.

 

 

[Ichi the killer, ταινία, Manga]

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

1. Υ,377-378

2. Χ,317-339

3. Χ,354-366

Υποτιτλος: Ιλιάδα με μαζοχισμό και Ichi the killer, όπως λέμε παστίτσιο με πέτρες και μερέντα.

ΜΟΝΟΖΥΓΩΤΙΚΑ ΔΙΔΥΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Αν η ζωή ήταν RPG θα την έπαιζα όλη μέρα

ΠΛΟΚΗ: 'Ενας gamer που δεν έχει ζωή [homestuck, shut-in, nolifer, basementdueler, παρέχονται εδώ ως επίσημες ορολογίες από την Ψυχιατρική Επιστήμη]. Όπως οι περισσότεροι αυτο-εξόριστοι/αυτο-εσώκλειστοι, ένας συνδυασμός φόβου και ανικανότητας δικαιολογούν την προτίμησή του στον online Παιχνιδόκοσμο από τον irl Σκατόκοσμο. Είναι οι ίδιες παράμετροι που του χρησιμεύουν και ως δικαιολογίες για την κατάστασή του, για την οποία ενίοτε γκρινιάζει (κυρίως γκρινοιάζει). Σε μια έκλαμψη μηδενιστικού αστεϊσμού δηλώνει βρωντόφωνα: "Αν η ζωή ήταν RPG θα την έπαιζα όλη μέρα!" Η φράση εδώ σημαίνει, πως για αυτόν τα mmorpg είναι μια εύκολη και ευχάριστη διαδικασία την οποία γνωρίζει να επιτελεί αποτελεσματικά, (σε αντίθεση με την υλική ζωή), και αν η τελευταία (πραγματική ζωή), προσομοίαζε περισσότερο τα πρώτα (mmorpg), θα ασχολούνταν μαζί της αρκετά περισσότερο ή με κάποιο εμφανή ζήλο. Το επόμενο πρωί ξυπνά και η πραγματική ζωή του έχει μετατραπεί σε online παιχνίδι ρόλων με πολλαπλούς παίκτες (Η ευχή του έγινε πραγματικότητα). 

ΤΕΛΙΚΟ ΠΛΑΝΟ: Βλέπουμε να τον απομακρύνει  από το σπίτι του, ασθενοφόρο της Ψυχιατρικής Κλινικής. Τον μεταφέρουν λευκόστολοι με φορείο, ενώ βρίσκεται σε κατατονική κατάσταση και ακινητοποιημένος με λουριά.

Αν η ζωή ήταν RPG θα την έπαιζα όλη μέρα

ΠΛΟΚΗ: Ένας άνθρωπος ξυπνά και η ζωή του έχει μετατραπεί σε roleplaying game τύπου Dungeons and Dragons. Συνειδητοποιώντας με αυτή τη γελοιώδη οντολογική μεταστροφή που ερήμην του συνέβη στο (ατομικό)  Σύμπαν του, την ασημαντότητα της ανθρώπινης ζωής, και δη της δικής του, η οποία με το τελευταίο συμβάν  του δείχνει κραυγαλέα πως τούτος ο κόσμος είναι για γέλια και δεν χρειάζεται να τον παίρνουμε στα σοβαρά, αποφασίζει να επιδοθεί σε ολοήμερο αυνανισμό αφήνοντας στην άκρη σαθρές ψευδαισθήσεις για στόχους, όνειρα, κοινωνία και ανεκτό βίο. Ενστερνίζεται έτσι μια μηδενιστική στάση απέναντι στη ζωή τελώντας ενσυνείδητα την ασημαντότερη των ενεργειών, πλέον όμως ορίζοντάς την ως πυλώνα της ύπαρξής του, ειρωνευόμενος τον κόσμο του και αρνούμενος να συμμετέχει στο φιάσκο που του παραδόθηκε. Την μπαίζει ξαπλωμένος σε ένα τολκινικό πράσινο λιβάδι, αγνοώντας επιδεικτικά το party  του που περιμένει να ξεκινήσουν την πρώτη αποστολή, μέχρι που αρχίζει να αιμοραγεί από την πολύωρη κακοποίηση του πέους του. Ο Dungeon Μaster ρίχνει το ζάρι, Damage : 5. Συνεχίζει να αιμορραγεί. Ξανά.  Damage: 4. Life: -3. O χαρακτήρας του πεθαίνει και κανείς στο party δεν έχει προλάβει να μάθει resurection spells.

Insert coin to continue playing

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

ΤΕΛΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: GAME OVER

Aρτ

   charcoal and cum

by sterility [Mathew Bowness]/gamwtouskaljitexnes/

The art of pretending you are good at something, by Don Juan deMarco

Let me fuck you with my words,
Let me insert my literary-apparatuses, metaphorical-sextoys, butt plug-analogies into your every orifice
Let me put my scripta manent in your eyes, and your ears, and your mouth, and your butt
Watch me insert my text's structural planning in your urethra
as I shove my disgustingly unexpected similes inside your nostrils
Feel the heat, as I sexily pile my notebook scribbles in your welcoming uterus, while masterfully fisting your hungry vagina with my purposely idiotic, multi-contradictory, pseudo-philosophical syllogisms.

Let me fuck you with my words,
for I am a fucking Eunich,
and I have no fucking flesh,
My body was never created,
My body exists in my mind,
Or my mind doesn't exist at all, either (I was never convinced about the truth-value of the statement of Existence; I am a son of dearest Berkeley).

Let me fuck you with my words,
Let me make your thingy feel tinglish in all the wrong ways,
with my innovative, self-referential, double-inverted meanings and post-obsession with wordplay 
(Call me Daniel Handler, cause I will handle my lexis inside your womb till you cum for me B{> )

Let me/slap you/in the cock/with my philological/references/to ancient/texts ¹

Let me thrust in your brain with my wordy shlong till we both cum inside it (but then you have to wipe it on your own, because I have... to do something)
Let me lavishly massage your wor(l)d-view into a new place
Let me make you think with your brain-dick (yeah... that's a thing).

Let me fuck you with my words,
Let me scrupulously spread my vocabulary-jizz on your legs as if it was butter on toast
Let me sprinkle the outcomes of our linguistic sexing all over your nipples like-glitter-on-a-Glam-rocker!
Let me fist you in the mouth with my soFISTication!
And ,Oh God, let me dry-hump your fucking Conarium to the point that I ejaculate my flamboyant imagery as a rainbow-coloured cum, on the middle of your fucking dividio [If this is too complicated, I basically mean that you reading my words will make you feel as if being colourfully bukake-d on both your mind and matter at the same time] [Oh yeah].

Let me fuck you with my words,
To be sure, all of this is mostly mental, but, come-on! "purely mental" is not a thing, if your brain thinks your body feels and the difference is miniscule
And, also
,reader,
have you ever had a literary orgasm before?
Oh trust me, it's good
[Try Oscar Wilde, you will never need a vibrator again. 
Try Shakespeare in a critical edition; admit it, your pelvis is palpitating even at the thought of it
And if you like looooong, steamy, tantric sex, read Dylan Thomas, you sexy beast! The man took two months to write and re-re-re-re-re-re-re-edit-write two 8-word verses; that's endurance for ya!
Those were the wordy lover-boys of the mind
And you can find many many many more in all the strangest places (thank Satan!).

Let me fuck you with my words,
No, I do not mean  "sweet love",
who gives a fuck about sweet love, seriously,
what are you, a Disney princess?
I mean hard, ugly, bruisy, dirty, nasty fuck
fucking your brain like the world is ending and you have met someone from Craigslist to spend your last day Armageddon-fucking!

B{> I can give you multiple word-gasms B{>,
My words can have so many levels of meaning and irony and post-irony, in form, and sense*, and reference*, that the spasms of your orgasming brain will last for hours (and you will probably need to be re-hydrated afterwards)
My words are so sexy,
they can leave you pregnant (regardless of gender)
You think only rock-stars have groupies?
Have you ever MET a good poet?
Do you think Bukowski started writing for the pusseh like every teenage metalhead does with the electric guitar?
OF course he didn't! Are you a fucking idiot?
What kind of question is that?
But if you ever see ANY of Camus' s photographs on the front cover of his books, the look on his eyes is synonym to a T-shirt saying "I FUCKED EVERYONE BECAUSE THEY LIKED MY WRITING, AND I AM HAPPY FOR IT".

Let me fuck you with my words
Let me bone you with muh prose
Let me ball you in the face with my arguments
Let me make you feel like you shat your fucking pants and lllove it.




---------------------------------------
1. Leviticus 1,234

*referring to the Philosophy of Language terms by Frege or Russell, goes either way here

Ρεαλjισμός στην τέχνjη

Υπότιτλος: Μια μέρα θα γίνω Μπρεχτ


Ανέβηκαν στην ταράστα του γκρίζου κυβερνητικού κτιρίου και κοιτούσαν τον έναστρο ουρανό.
Το φεγγάρι ήταν κάβλα όπως πάντα.
"Κοίτα τ' αστέρια" της είπε πιάνοντας το χέρι της και δείχνοντας με το δάχτυλό του τον ορίζοντα. "Οι αστερισμοί που οι άνθρωποι κατασκεύασαν πριν χρόνια για να πλοηγούν τα καράβια τους χαρτογραφόντας νοητικά και σχηματικά το μπουρδέλο του νυχτερινού ουρανού, μπας και βρούνε που στο διάολο πάνε, είναι ακόμα ο ίδιοι και ακόμα εκεί πάνω. Να, βλέπεις αυτά τα αστέρια;" την έφερε πιο κοντά του. "Αυτά λέγονται ο Αστερισμός του Άστεγου Μετανάστη που Παίρνει τη Δόση του. Και λίγο πιο πέρα, βλέπεις εκεί; Αυτά λέγονται ο Αστερισμός της Γυναίκας που Κακοποιήθηκε Σεξουαλικά από Κάποιον που εμπιστευόταν- Πιθανώς Συγγενικό πρόσωπο. "Ουάου" είπε η κοπέλα και τα μάτια της έλαμπαν από χαρά, σαν τα γυάλινα μάτια των ανθρώπων στα ψυχιατρεία, που παίρνουν βαριά ψυχοφάρμακα. "Κοίτα εκεί. Βλέπεις αυτό που μοιάζει με παραλληλόγραμμο;" το σχημάτισε με το δάχτυλό του προς το διάστημα. "Είναι ο  Αστερισμός του Aνθρώπου που Aυνανίζεται Δημόσια Διασχίζοντας τη λεωφόρο Αλεξάνδρας τις Τετάρτες το Βράδυ. Κι αυτό εκεί το βλέπεις; Είναι πανάρχαιος αστερισμός. Ονομάζεται το Ανήλικο Κορίτσι από τις Φιλιππίνες που Οδηγήθηκε Βίαια στην Πορνεία από Μεγαλομαφιόζους Εμπόρους Λευκής Σαρκός."
"Μ' αρέσει όταν γίνεσαι ρομαντικός" είπε και τον κοίταξε τρυφερά στα μάτια αγκαλιάζοντάς τον πιο σφιχτά. Είχε πανσέληνο. Ήταν νυχτα. Το φεγγάρι συνέχιζε να είναι κάβλα.

Boyz d'ont cry